25-06-2007, 00:00
Spółka RADPOL SA specjalizuje się w produkcji wyrobów z uszlachetnionego polietylenu na bazie własnych, unikalnych mieszanek materiałowych przystosowanych do obróbki sieciowania radiacyjnego.
W polu zainteresowań firmy RADPOL zawsze znajdowały się innowacyjne produkty i nowoczesne technologie. Firma posiada jedyny w Polsce akcelerator elektronowy wykorzystywany na skalę przemysłową o mocy 2 MeV służący do sieciowania radiacyjnego polietylenów. Metoda ta polega na prześwietlaniu tworzywa wiązką elektronów przyspieszonych w próżni energią kilku milionów elektronowoltów. Tworzywa termoplastyczne np. polietylen zbudowane są z długich łańcuchów węglowych ułożonych w sposób nieuporządkowany. W efekcie dwa sąsiadujące łańcuchy polimerów łączą się w miejscach, gdzie nastąpiło odszczepienie atomów wodoru. Powstały materiał odznacza się unikalnymi cechami, m.in. nie pali się, nie zmienia swej objętości pod wpływem zmian temperatur, jest dużo doskonalszym izolatorem elektrycznym i cieplnym niż inne materiały z tworzyw sztucznych (temperatura płynięcia podwyższona jest z około 70 °C do 125 °C – 400 °C w zależności od potrzeb) oraz nie koroduje pod wpływem promieniowania UV. Dzięki temu żywotność usieciowanego polietylenu wydłuża się kilkukrotnie.
Usieciowany materiał zyskuje tzw. „pamięć kształtu”. Jest to jedna z najciekawszych cech termokurczu. Może on być odkształcany w dowolny sposób, co często jest wykorzystywane w przemyśle. Po podgrzaniu taki element powraca samoczynnie do pierwotnego kształtu. Najczęściej korzysta się z tej cechy w czasie odtwarzania izolacji. W takim przypadku, usieciowaną, rozdmuchaną i pokrytą klejem izolację zakłada się na miejsce izolowane i podgrzewa. Izolacja z termokurczu szczelnie zaciska się wokół izolowanego miejsca. Jest to najbardziej efektywna metoda tworzenia i odbudowy izolacji z punktu widzenia kosztu i czasu montażu oraz trwałości funkcjonowania. Produkty z usieciowanego polietylenu - jako doskonałe izolatory - są szeroko wykorzystywane w energetyce, elektronice, AGD, telekomunikacji, branży motoryzacyjnej oraz, w coraz większym zakresie, w ciepłownictwie i gazownictwie.
Polietylen nieusieciowany | Polietylen usieciowany radiacyjnie |
W temperaturze powyżej 120 °C mięknie i zachowuje się jak ciągliwo - płynna masa |
W temperaturze powyżej 120 °C utrzymuje wyjściowy kształt (posiada tzw. „pamięć kształtu”), staje się miękki i elastyczny |
Maksymalna temperatura eksploatacji do +70 °C | Maksymalna temperatura eksploatacji nawet do 135 °C |
Nie wytrzymuje szoku cieplnego (powyżej 4 godzin) | Wytrzymuje szok cieplny do +200 °C (a nawet do +250 °C) |
Podatny na korozję naprężeniową | Całkowicie odporny na korozję naprężeniową |
Mała odporność na pełzanie materiału | Większa odporność na pełzanie materiału (na zimno) |
Odporny na czynniki chemiczne | Odporny na czynniki chemiczne agresywne |
Rozpuszczalny w rozpuszczalnikach | Prawie całkowicie nierozpuszczalny w rozpuszczalnikach (wykazuje jedynie pewną skłonność do pęcznienia) |
Mała wytrzymałość mechaniczna | Duża wytrzymałość mechaniczna |
Odporny na wyładowania niezupełne | Duża odporność na wyładowania niezupełne |
Właściwości usieciowanych materiałów zmieniają się w zależności od stopnia usieciowania. W miarę wzrostu stopnia usieciowania materiał staje się bardziej sztywny, zmienia się jego konsystencja. Polimery usieciowane nie mogą być powtórnie przerabiane, są nierozpuszczalne, a poddane działaniu rozpuszczalników pęcznieją.
W miarę wzrostu stopnia usieciowania materiału rosną:
W miarę wzrostu stopnia usieciowania maleją:
Źródło:www.radpol.com.pl
Komentarze