Zestawienie Polskich Norm dotyczących tworzyw sztucznych

- lipiec 2017
 

PN-EN 61511-1:2017-07 - wersja angielska

Data publikacji: 07-07-2017

Bezpieczeństwo funkcjonalne -- Przyrządowe systemy bezpieczeństwa do sektora przemysłu procesowego -- Część 1: Schemat, definicje, wymagania dotyczące systemu, sprzętu i oprogramowania

Zakres

W niniejszej części IEC 61511 podano wymagania dotyczące specyfikacji, projektowania, instalacji, obsługi i serwisu przyrządowych systemów bezpieczeństwa (SIS) tak, że możliwe jest pewne osiągnięcie i utrzymanie bezpiecznego stanu procesu. IEC 61511-1 została przygotowana jako sektorowa implementacja IEC 61508:2010.

W szczególności, IEC61511-1:
a) określa wymagania do osiągnięcia bezpieczeństwa funkcjonalnego, ale nie określa, kto jest odpowiedzialny za implementację wymagań (np. projektanci, dostawcy, właściciel/operator, zamawiający). Ta odpowiedzialność będzie przypisana do różnych członków zgodnie z projektem bezpieczeństwa, zarządzaniem planem bezpieczeństwa i wymaganiami krajowymi;
b) stosuje się, gdy urządzenia spełniają wymagania serii IEC 61508 opublikowanej w 2010 lub norma IEC 61511-1:2016 [11.5] jest zintegrowana z całościowym systemem, który ma być używany w sektorowej aplikacji procesu. Nie jest stosowana do producentów, którzy zalecają używanie urządzeń w SIS sektora procesu (patrz IEC 61508-2:2010 i IEC 61508-3:2010);
c) definiuje relację pomiędzy IEC 61511 i IEC 61508 (patrz Rysunki 2 i 3);
d) stosuje się kiedy programy aplikacyjne są rozwijane dla systemów mających ograniczony język zmiennych lub kiedy używane są urządzenia z ustalonym językiem programowania, ale nie stosuje się do producentów, projektantów SIS, integratorów i użytkowników, którzy projektują oprogramowanie dla systemów wbudowanych (oprogramowanie systemowe) lub używają języków pełno-zmiennych (patrz IEC 61508-3:2010);
e) stosuje się do szerokiej gamy przedsiębiorstw z sektora procesu, na przykład: chemicznego, rafineryjnego, papierniczego, farmaceutycznego, żywności, energetyki niejądrowej;
UWAGA 1 Wewnątrz sektora procesu, niektóre aplikacje mogą posiadać dodatkowe wymagania, które muszą zostać spełnione.
f) wytyczne dla relacji pomiędzy SIF i innych funkcji przyrządowych (patrz Rysunek 4);
g) wyników identyfikacji wymagań bezpieczeństwa i nienaruszalności bezpieczeństwa dla SIF przy uwzględnieniu redukcji ryzyka osiągniętej z użyciem innych metod;
h) określa wymagania dla czasu życia dla architektury systemu i konfiguracji sprzętu, programu aplikacyjnego i integracji systemu;
i) określa wymagania dla programu aplikacji dla użytkowników i integratorów SIS;
j) stosuje się gdy bezpieczeństwo funkcjonalne jest zapewniane z użyciem jednego lub więcej SIF dla ochrony personelu, ochrony publicznej lub ochrony środowiska;
k) może być stosowana w aplikacjach nie- bezpieczeństwa, na przykład ochrona udziałów;
l) definiuje wymagania dla implementacji SIF jako część całościowych działań dla zapewniania bezpieczeństwa funkcjonalnego;
m) używa cyklu życia SIS (patrz Rysunek 7) i definiuje listę czynności, które są konieczne do wyznaczenia wymagań funkcjonalnych oraz wymagań nienaruszalności bezpieczeństwa dla SIS;
n) podaje, że H&RA powinna być przeprowadzona do zdefiniowania wymagań bezpieczeństwa i wymagań nienaruszalności bezpieczeństwa (SIL) dla każdej SIF;
o) ustala połączenie pomiędzy numerycznymi wartościami średnich prawdopodobieństw uszkodzeń na przywołanie (w trybie na przywołanie) i średnią częstością uszkodzeń niebezpiecznych (w trybie na przywołanie lub w trybie ciągłym) dla każdego SIL;
p) określa wymagania minimalne dla tolerancji uszkodzeń sprzętu (HFT);
q) określa działania i techniki wymagane do osiągnięcia określonego SIL;
r) definiuje maksymalny poziom nienaruszalności bezpieczeństwa (SIL 4), który może być osiągnięty dla SIF zaimplementowanego zgodnie z normą IEC 61511-1.

PN-EN 61511-2:2017-07 - wersja angielska

Data publikacji: 07-07-2017

Bezpieczeństwo funkcjonalne -- Przyrządowe systemy bezpieczeństwa do sektora przemysłu procesowego -- Część 2: Wytyczne do stosowania IEC 61511-1

Zakres

Niniejsza część IEC 61511 zawiera wytyczne dotyczące wyszczególniania, projektowania, instalowania, pracy i obsługi SIF i związanych SIS jak to zdefiniowano w IEC 61511-1.

PN-EN 61511-3:2017-07 - wersja angielska

Data publikacji: 07-07-2017

Bezpieczeństwo funkcjonalne -- Przyrządowe systemy bezpieczeństwa do sektora przemysłu procesowego -- Część 3: Wytyczne do określania poziomów wymaganych nienaruszalności bezpieczeństwa

Zakres

Niniejsza część IEC 61511 zawiera informacje na temat:

- właściwej koncepcji ryzyka i powiązania ryzyka z nienaruszalnością bezpieczeństwa (patrz Rozdział A.4);
- określenia ryzyka tolerowanego (patrz Załącznik K);
- pewnej liczby różnych metod, które umożliwiają określenie poziomów nienaruszalności bezpieczeństwa (SIL) przyrządowych funkcji bezpieczeństwa (SIF) (patrz Załączniki od B do K);
- wpływu wielokrotności systemów bezpieczeństwa na obliczenia określające zdolność do osiągnięcia pożądanego zmniejszenia ryzyka (patrz Załącznik J).
W szczególności niniejsza część IEC 61511:
a) ma zastosowanie, gdy bezpieczeństwo funkcjonalne jest osiągane za pomocą jednego lub kilku SIF w celu ochrony personelu lub ogółu ludności albo środowiska;
b) może być użyta w zastosowaniach nie związanych z bezpieczeństwem, na przykład do ochrony dóbr;
c) ilustruje typowe metody oceny zagrożeń i ryzyka, które mogą być użyte do określenia wymagań bezpieczeństwa funkcjonalnego i SIL każdej SIF;
d) ilustruje techniki/środki dostępne do określenia wymaganych SIL;
e) udostępnia ramy do ustalania SIL, lecz nie wyszczególnia SIL wymaganych w konkretnych zastosowaniach;
f) nie podaje przykładów określenia wymagań dotyczących innych metod zmniejszania ryzyka.
Załączniki od B do K ilustrują podejście ilościowe i jakościowe, przy wprowadzeniu uproszczeń w celu zilustrowania zasad ogólnych. Załączniki te zawierają ilustracje ogólne pewnej liczby metod, lecz nie zamieszczono w nich obliczeń końcowych.

PN-EN 13100-1:2017-07 - wersja angielska

Data publikacji: 14-07-2017

Badania nieniszczące połączeń spawanych i zgrzewanych w półproduktach z tworzyw termoplastycznych -- Część 1: Ocena wizualna

Zakres

Niniejsza Norma Europejska podaje ocenę wizualną spoin i zgrzewów w materiałach termoplastycznych. Może być również stosowana do oceny wizualnych połączenia przed oraz w trakcie spawania i zgrzewania

PN-EN ISO 20568-1:2017-07 - wersja angielska

Data publikacji: 14-07-2017

Tworzywa sztuczne -- Dyspersje fluoropolimerowe i materiały do różnych technik formowania -- Część 1: System oznaczenia i podstawa specyfikacji

Zakres

W niniejszym dokumencie ustalono system oznaczenia materiałów fluoropolimerowych, który może być stosowany jako podstawa specyfikacji.

Poszczególne rodzaje fluoropolimerów rozróżnia się za pomocą systemu klasyfikacji na podstawie określonych poziomów właściwości charakterystycznych oraz informacji dotyczących przewidywanego zastosowania i/lub metody przetwórstwa, ważnych dodatków poprawiających właściwości, barwników, napełniaczy i materiałów wzmacniających.

W przypadku politetrafluoroetylenu (PTFE)

Dla PTFE do odlewania i wytłaczania tłocznego oraz żywic PTFE otrzymywanych poprzez koagulację dyspersji:

— standardowej masy właściwej (SSG)
— gęstości pozornej
— wielkości cząstek
W przypadku wodnych dyspersji PTFE
— procentowej zawartości PTFE w dyspersji
— procentowej zawartości środka powierzchniowo czynnego w dyspersji
— dopuszczalnego poziomu środka powierzchniowo czynnego
W przypadku żywic do przetwarzania w stanie stopionym
Dla CPT, ECTFE, EFEP, ETFE, FEP, PFA, PVDF, PVF, VDF/CTFE, VDF/HFP, VDF/TFE, VDF/TFE/HFP
— piku temperatury topnienia
— masowego wskaźnika szybkości płynięcia
W przypadku PCTFE
— czasu zerowej wytrzymałości (ZST)
W przypadku TFE/PDD
— temperatury zeszklenia (Tg)
W przypadku wodnych dyspersji żywic przetwarzalnych w stanie stopionym (ETFE, FEP, PFA, PVDF, PVF, VDF/CTFE, VDF/HFP, VDF/TFE, VDF/TFE/HFP)
— procentowej zawartości polimeru w dyspersji
— procentowej zawartości środka powierzchniowo czynnego w dyspersji
— dopuszczalnego poziomu środka powierzchniowo czynnego

System oznaczenia ma zastosowanie do wszystkich fluoropolimerów i mieszanin. Normę stosuje się do materiałów niemodyfikowanych gotowych do użycia i materiałów modyfikowanych np. za pomocą barwników, dodatków, napełniaczy, materiałów wzmacniających i modyfikatorów polimerów.

Nie przyjmuje się założenia, że materiały mające to samo oznaczenie wykazują takie same właściwości użytkowe.

W niniejszym dokumencie nie podano danych technicznych, danych o właściwościach użytkowych lub dotyczących warunków przetwórstwa, które mogą być wymagane do określenia materiału. Jeżeli są wymagane dodatkowe właściwości, to należy je oznaczać zgodnie z metodami badań określonymi w ISO 20568-2, jeżeli są odpowiednie.

Aby określić materiał termoplastyczny o wymaganiach specjalnych, wymagania te należy podać w bloku danych 5 (patrz 4.1).

Zestawienie zostało opracowane przez Redakcję Tworzywa.org
na podstawie ogólnodostępnych informacji publikowanych przez PKN