Zestawienie Polskich Norm dotyczących tworzyw sztucznych

- marzec 2019

PN-EN ISO 11296-7:2019-03 - wersja angielska

Data publikacji: 04-03-2019

Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do renowacji podziemnych bezciśnieniowych sieci kanalizacji deszczowej i sanitarnej -- Część 7: Wykładanie rurami spiralnie zwijanymi

Zakres

W niniejszym dokumencie, w połączeniu z ISO 11296-1, podano wymagania i metody badań rur, które są wytwarzane na miejscu ułożenia przez spiralne zwijanie i łączenie prefabrykowanych profilowanych pasów z tworzyw sztucznych, lub profilowanych pasów z tworzyw sztucznych i integralnego ( całościowego) zamykającego łącznika pasowego, i stosowanych do renowacji podziemnych bezciśnieniowych sieci kanalizacji deszczowej i sanitarnej. Ma zastosowanie do rur spiralnie zwijanych o ustalonej lub zmiennej średnicy wykonanych z profilowanych pasków z tworzyw sztucznych, z ustalającymi elementami lub bez nich, instalowanych jedną z dwóch metod. Pierwsza z nich korzysta z dedykowanej maszyny do nawijania od czoła otwartego końca istniejącej rury tj. we włazach. Siły zwijające formują i jednocześnie umieszczają rurę w istniejącym rurociągu i dzięki pewnym technikom mogą zwiększać średnicę po lub w czasie układania. Druga metoda korzysta z dedykowanej maszyny zwijającej, która formuje rurę w trakcie przemieszczania się wzdłuż istniejącego rurociągu od włazu do włazu.

Ma zastosowanie do profilowanych pasków z tworzyw sztucznych, z nieplastyfikowanego poli(chlorku winylu) (PVC-U) z integralnym mechanizmem zamykającym lub z polietylenu wysokiej gęstości (HDPE) z integralnymi połączeniami zgrzewanymi

PN-EN 14728:2019-03 - wersja angielska

Data publikacji: 19-03-2019

Wady spawanych i zgrzewanych połączeń w tworzywach termoplastycznych -- Klasyfikacja

Zakres

W niniejszej Normie Europejskiej określono system klasyfikacji wad, które mogą wystąpić podczas wykonywania złączy spawanych i zgrzewanych w termoplastach oraz podano przykłady wad powstałych w niżej wymienionych procesach spawania i zgrzewania:
- zgrzewanie doczołowe gorącym narzędziem;
- zgrzewanie mufowe gorącym narzędziem;
- zgrzewanie elektrooporowe mufowe;
- spawanie gorącym gazem;
- spawanie ekstruzyjne;
- klejenie mufowe.

W niniejszym dokumencie nie opisano wad, które mogą powstać podczas użytkowania lub były obecne przed spawaniem i zgrzewaniem, takie jak złe dopasowanie. Korekta przygotowania (t.j. dopasowania) jest opisana w odpowiedniej instrukcji technologicznej spawania i zgrzewania (WPS). Niniejszy dokument nie zawiera także określenia możliwego wpływu tych wad na zachowanie się złączy w przypadku poddania ich różnego typu naprężeniom ani metod zapobiegania powstawania tych wad.

Niniejszy dokument zatem nie może być stosowany do określenia dopuszczalnego złącza, które jest zdefiniowane w EN 16296 [1].

W niniejszym dokumencie wzięto pod uwagę tylko wady powodujące nieciągłości materiałów lub zmiany kształtu, określając typ wad, ich kształt i położenie. Podana klasyfikacja może być stosowana do określenia możliwego pochodzenia lub przyczyn wad.

PN-EN 14728:2019-03 - wersja angielska

Data publikacji: 19-03-2019

Wady spawanych i zgrzewanych połączeń w tworzywach termoplastycznych -- Klasyfikacja

Zakres

W niniejszej Normie Europejskiej określono system klasyfikacji wad, które mogą wystąpić podczas wykonywania złączy spawanych i zgrzewanych w termoplastach oraz podano przykłady wad powstałych w niżej wymienionych procesach spawania i zgrzewania:
- zgrzewanie doczołowe gorącym narzędziem;
- zgrzewanie mufowe gorącym narzędziem;
- zgrzewanie elektrooporowe mufowe;
- spawanie gorącym gazem;
- spawanie ekstruzyjne;
- klejenie mufowe.

W niniejszym dokumencie nie opisano wad, które mogą powstać podczas użytkowania lub były obecne przed spawaniem i zgrzewaniem, takie jak złe dopasowanie. Korekta przygotowania (t.j. dopasowania) jest opisana w odpowiedniej instrukcji technologicznej spawania i zgrzewania (WPS). Niniejszy dokument nie zawiera także określenia możliwego wpływu tych wad na zachowanie się złączy w przypadku poddania ich różnego typu naprężeniom ani metod zapobiegania powstawania tych wad.

Niniejszy dokument zatem nie może być stosowany do określenia dopuszczalnego złącza, które jest zdefiniowane w EN 16296 [1].

W niniejszym dokumencie wzięto pod uwagę tylko wady powodujące nieciągłości materiałów lub zmiany kształtu, określając typ wad, ich kształt i położenie. Podana klasyfikacja może być stosowana do określenia możliwego pochodzenia lub przyczyn wad.

PN-EN ISO 294-4:2019-03 - wersja angielska

Data publikacji: 19-03-2019

Tworzywa sztuczne -- Wtryskiwanie kształtek do badań z tworzyw termoplastycznych -- Część 4: Oznaczanie skurczu wtryskowego

Zakres

Niniejszy dokument określa metodę oznaczania skurczu wtryskowego oraz oznaczania skurczu po wtryskowego próbek testowych z materiału termoplastycznego w kierunkach równoległych i normalnych do kierunku przepływu w stopie.

Aby oznaczyć skurcz termoutwardzalnych tworzyw, patrz ISO 2577 [2].

Skurcz wtryskowy zdefiniowany w tym dokumencie wyklucza wpływ pochłaniania wilgoci. Jest to uwzględnione w skurczu po wtryskowym, a więc w całkowitym skurczeniu. W przypadkach, gdy skurcz po wtryskowy jest spowodowany jedynie pobieraniem wilgoci, patrz ISO 175 [1].

Zdefiniowany w niniejszym dokumencieskurcz wtryskowy odnosi się do tak zwanych skurczy swobodnych z nieograniczoną deformacją pod wpływem płyt chłodzących w formie podczas okresu zatrzymania. Uważa się zatem, że jest to maksymalna wartość jakiegokolwiek ograniczonego skurczu.