tworzywa

Szanowny Użytkowniku,

Zanim zaakceptujesz pliki "cookies" lub zamkniesz to okno, prosimy Cię o zapoznanie się z poniższymi informacjami. Prosimy o dobrowolne wyrażenie zgody na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez naszych partnerów biznesowych oraz udostępniamy informacje dotyczące plików "cookies" oraz przetwarzania Twoich danych osobowych. Poprzez kliknięcie przycisku "Akceptuję wszystkie" wyrażasz zgodę na przedstawione poniżej warunki. Masz również możliwość odmówienia zgody lub ograniczenia jej zakresu.

1. Wyrażenie Zgody.

Jeśli wyrażasz zgodę na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez naszych Zaufanych Partnerów, które udostępniasz w historii przeglądania stron internetowych i aplikacji w celach marketingowych (obejmujących zautomatyzowaną analizę Twojej aktywności na stronach internetowych i aplikacjach w celu określenia Twoich potencjalnych zainteresowań w celu dostosowania reklamy i oferty), w tym umieszczanie znaczników internetowych (plików "cookies" itp.) na Twoich urządzeniach oraz odczytywanie takich znaczników, proszę kliknij przycisk „Akceptuję wszystkie”.

Jeśli nie chcesz wyrazić zgody lub chcesz ograniczyć jej zakres, proszę kliknij „Zarządzaj zgodami”.

Wyrażenie zgody jest całkowicie dobrowolne. Możesz zmieniać zakres zgody, w tym również wycofać ją w pełni, poprzez kliknięcie przycisku „Zarządzaj zgodami”.



Staubli-Łódź Sp. z o.o.	Gryfilen - Grupa Azoty

Artykuł Dodaj artykuł

Polskie Normy dotyczące tworzyw sztucznych - maj 2019

Zestawienie Polskich Norm dotyczących tworzyw sztucznych - maj 2019

Zestawienie Polskich Norm dotyczących tworzyw sztucznych

- maj 2019


 

PN-EN ISO 19065-2:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 08-05-2019

Tworzywa sztuczne – Akrylonitryl-styren-akrylan (ASA), akrylonitryl-(etylen-propylen-dien)-styren (AEPDS) oraz akrylonitryl-(polietylen chlorowany)-styren (ACS) do różnych technik formowania – Część 2: Przygotowanie kształtek do badań i oznaczanie właściwości

Zakres

1.1 W niniejszym dokumencie określono metody przygotowania kształtek do badań i metody badań, stosowane do oznaczania właściwości tworzyw akrylonitryl-styren-akrylan (ASA), akrylonityl-(etylen-propylen-dien)-styren (AEPDS) i akrylonitryl-(polietylen chlorowany)-styren (ACS) przeznaczonych do różnych technik formowania. Podano wymagania dotyczące przygotowania i kondycjonowania zarówno materiału do badań przed formowaniem, jak i kształtek przed badaniem.

1.2 Określono procedury i warunki przygotowania kształtek do badań o określonym stanie oraz procedury dotyczące pomiaru właściwości materiałów, z których te kształtki wykonano. Wyszczególniono właściwości i metody badań, które są odpowiednie i konieczne do charakteryzowania ASA, AEPDS ACS przeznaczonych do różnych technik formowania.

1.3 Właściwości wybrano z ogólnych metod badań podanych w ISO 10350-1. Do niniejszego dokumentu włączono również inne metody badań powszechnie stosowane lub szczególnie ważne w odniesieniu do tych materiałów przeznaczonych do różnych technik formowania, a także właściwości charakterystyczne podane w ISO 19065-1.

1.4 Aby uzyskać odtwarzalne i porównywalne wyniki badań, należy stosować metody przygotowania i kondycjonowania kształtek, ich wymiary i procedury badań, określone w niniejszej części normy. Jeżeli zastosuje się kształtki o innych wymiarach lub przygotuje się je w inny sposób, to uzyskane wyniki mogą nie być identyczne.

 

PN-EN ISO 19062-2:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 08-05-2019

Tworzywa sztuczne – Akrylonitryl-butadien-styren (ABS) do różnych technik formowania – Część 2: Przygotowanie kształtek do badań i oznaczanie właściwości

Zakres

1.1 W niniejszym dokumencie określono metody przygotowania kształtek do badań i metody badań, stosowane do oznaczania właściwości ABS przeznaczonych do różnych technik formowania. Podano wymagania dotyczące przygotowania i kondycjonowania zarówno materiału do badań przed formowaniem, jak i kształtek przed badaniem.

1.2 Określono procedury i warunki przygotowania kształtek do badań o określonym stanie oraz procedury dotyczące pomiaru właściwości materiałów, z których te kształtki wykonano. Wyszczególniono właściwości i metody badań, które są odpowiednie i konieczne do charakteryzowania ABS przeznaczonych do różnych technik formowania.

1.3 Właściwości wybrano z ogólnych metod badań podanych w ISO 10350-1. Do niniejszego dokumentu włączono również inne metody badań powszechnie stosowane lub szczególnie ważne w odniesieniu do tych materiałów przeznaczonych do różnych technik formowania, a także właściwości charakterystyczne podane w ISO 19062-1.

1.4 Aby uzyskać odtwarzalne i porównywalne wyniki badań, należy stosować metody przygotowania i kondycjonowania kształtek, ich wymiary i procedury badań, określone w niniejszej części normy. Jeżeli zastosuje się kształtki o innych wymiarach lub przygotuje się je w inny sposób, to uzyskane wyniki mogą nie być identyczne.

 

PN-EN ISO 1183-1:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 10-05-2019

Tworzywa sztuczne -- Metody oznaczania gęstości tworzyw sztucznych nieporowatych -- Część 1: Metoda zanurzeniowa, metoda piknometru cieczowego i metoda miareczkowa

Zakres

W niniejszym dokumencie podano trzy metody oznaczania gęstości stałych nieporowatych tworzyw sztucznych w postaci detali formowanych różnymi technikami, bez pustych przestrzeni, a także proszków, płatków i granulek.

- Metoda A: Metoda zanurzeniowa, ma zastosowanie do oznaczania gęstości stałych tworzyw (z wyjątkiem proszków), bez pustych przestrzeni.

- Metoda B: Metoda piknometru cieczowego, ma zastosowanie do cząstek, proszków, płatków, granulek lub małych kawałków gotowych wyrobów.

- Metoda C: metoda miareczkowa, ma zastosowanie do tworzyw w każdej postaci bez pustych przestrzeni.

UWAGA Gęstość jest często wykorzystywana do obserwowania zmian struktury fizycznej lub składu tworzyw sztucznych. Gęstość może być również wykorzystana do oceny jednorodności próbek lub kształtek. Gęstość tworzyw sztucznych często zależy od wyboru metody przygotowania próbki. W takim przypadku wszelkie szczegóły metody przygotowania próbki powinny być załączone do odpowiedniej specyfikacji tworzywa. Uwaga ta ma zastosowanie do wszystkich trzech metod.

 

PN-EN 17228:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 10-05-2019

Tworzywa sztuczne -- Polimery oparte na surowcach pochodzenia biologicznego, tworzywa sztuczne i wyroby z tworzyw sztucznych -- Terminologia, charakterystyki i komunikacja

Zakres

Niniejszy dokument charakteryzuje słownictwo, metody charakteryzacji i szablony do raportowania o polimerach opartych na surowcach pochodzenia biologicznego, tworzywach sztucznych i produktach z tworzyw sztucznych (w tym półproduktach z tworzyw sztucznych i kompozytach).

W szczególności niniejszy dokument obejmuje: terminologię, surowce pochodzenia biologicznego, zawartość węgla opartego na surowcach pochodzenia biologicznego, ocenę cyklu życia, aspekty zrównoważonego rozwoju i narzędzia deklaracji.

Biokompatybilne polimery i tworzywa sztuczne do zastosowań medycznych objęte szczegółowymi przepisami są poza zakresem niniejszego dokumentu.

 

PN-EN ISO 1183-2:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 10-05-2019

Tworzywa sztuczne -- Metody oznaczania gęstości tworzyw sztucznych nieporowatych -- Część 2: Metoda kolumny gradientowej

Zakres

W niniejszym dokumencie podano metodę oznaczania gęstości nieporowatych tworzyw sztucznych przeznaczonych do różnych technik formowania, bez pustych przestrzeni, za pomocą kolumny gradientowej. Kolumny gradientowe do oznaczania gęstości są to kolumny wypełnione mieszaniną dwóch cieczy, gęstość w kolumnie zwiększa się równomiernie od góry do dołu.

UWAGA Gęstość jest często wykorzystywana do obserwowania zmian struktury fizycznej lub składu tworzyw sztucznych. Gęstość może być także wykorzystywana do oceny jednorodności próbek lub kształtek. Gęstość tworzyw sztucznych często zależy od wyboru metody przygotowania próbki. W takim przypadku wszelkie szczegóły metody przygotowania próbki powinny być załączone do odpowiedniej specyfikacji tworzywa.

 

PN-EN ISO 846:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 10-05-2019

Tworzywa sztuczne -- Ocena działania mikroorganizmów

Zakres

W niniejszym dokumencie określono metody oznaczania pogarszania się właściwości tworzyw sztucznych pod wpływem działania grzybów i bakterii oraz mikroorganizmów glebowych. Celem normy nie jest oznaczanie biodegradowalności tworzyw sztucznych lub pogarszania właściwości kompozytów z włókien naturalnych.

Rodzaj i zakres pogarszania właściwości może być oznaczany za pomocą
a) oceny wizualnej
i/lub
b) zmiany masy
i/lub
c) zmiany innych właściwości fizycznych.

Badania mają zastosowanie do wszystkich tworzyw sztucznych o gładkiej powierzchni, którą można łatwo czyścić. Wyjątek stanowią materiały porowate, takie jak pianki z tworzyw sztucznych.

W niniejszym dokumencie stosuje się do badań te same grzyby co w normie IEC 60068-2-10. Metoda IEC, według której stosuje się tzw. „próbki złożone”, wymaga zaszczepienia próbek zawiesiną zarodników, inkubacji zaszczepionych próbki i oceny wzrostu grzybów jak również oddziaływania na właściwości fizyczne próbek.

Zakres badania i szczepy użyte do badań zależą od przewidywanego zastosowania tworzyw sztucznych.

 

PN-EN 17176-1:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 16-05-2019

Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do przesyłania wody i do podziemnego i nadziemnego odwadniania, kanalizacji i ciśnieniowego nawadniania -- Orientowany nieplastyfikowany poli(chlorek winylu) (PVC-O) -- Część 1: Postanowienia ogólne

Zakres

W niniejszej część EN 17176 podano materiałowe właściwości systemów przewodów rurowych o ściankach litych z zorientowanego, nieplastyfikowanego poli(chlorku winylu) (PVC-O) przeznaczonych do dostarczania wody oraz ciśnieniowego odwadniania, kanalizacji i nawadniania które mogą byś stosowane w gruncie lub na powierzchni, gdzie są chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

W połączeniu z EN 17176-2, CEN/TS 17176-3, EN ISO 1452-3 ma zastosowanie do rur z PVC-O, kształtek z PVC-O, ich wzajemnych połączeń oraz połączeń z elementami wykonanymi z innych materiałów polimerowych lub nie polimerowych przeznaczonych do:
a) magistrali wodociągowych i przyłączy posadowionych w gruncie,
b) naziemnego rozprowadzania wody zarówno na zewnątrz budynków jak i wewnątrz,
c) podziemnego i naziemnego, ciśnieniowego odwadniania i kanalizacji
d) podziemnego i naziemnego, ciśnieniowego nawadniania

Połączenia z innych materiałów powinny być zgodne z własnymi normami w odniesieniu do przydatności wymagań wyszczególnionych w EN 17176-5.

Ma zastosowanie do systemów przewodów rurowych przeznaczonych do dostarczania wody o maksymalnie dopuszczalnym ciśnieniem (PFA) do 25 bar włącznie. Systemy przewodów rurowych zgodne z tym dokumentem są przeznaczone do przesyłania zimnej wody do 45 ˚C włącznie i w szczególności w tych zastosowaniach, gdzie szczególne wymagania użytkowe takie jak obciążenia udarowe i fluktuacje ciśnienia są stosowane.

Dla temperatur pomiędzy 25 °C a 45 °C, ma zastosowanie EN 17176-2:2018, Rysunek C.1.

UWAGA Nabywca lub opracowujący specyfikację są odpowiedzialni za wybór w tym zakresie z uwzględnieniem swoich szczególnych wymagań i odpowiednich przepisów krajowych oraz wytycznych instalowania i przepisów technicznych

 

PN-EN 17176-2:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 16-05-2019

Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do przesyłania wody i do podziemnego i nadziemnego odwadniania, kanalizacji i ciśnieniowego nawadniania -- Orientowany nieplastyfikowany poli(chlorek winylu) (PVC-O) -- Część 2: Rury

Zakres

W niniejszej części EN17176 podano ogólne właściwości systemów przewodów rurowych o ściankach litych z zorientowanego, nieplastyfikowanego poli(chlorku winylu) (PVC-O) przeznaczonych do dostarczania wody oraz ciśnieniowego odwadniania, kanalizacji i nawadniania które mogą byś stosowane w gruncie lub na powierzchni, gdzie są chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Określono również parametry badania dla metod badania powołanych w niniejszej części dokumentu. W połączeniu z EN 17176-1 i EN 17176-5 ma zastosowanie do rur z PVC-O z lub bez kielicha przeznaczonych do:
a) magistrali wodociągowych i przyłączy posadowionych w gruncie,
b) naziemnego rozprowadzania wody zarówno na zewnątrz budynków jak i wewnątrz,
c) podziemnego i naziemnego, ciśnieniowego odwadniania i kanalizacji
d) podziemnego i naziemnego, ciśnieniowego nawadniania

Ma zastosowanie do systemów przewodów rurowych przeznaczonych do dostarczania wody o maksymalnie dopuszczalnym ciśnieniem (PFA) do 25 bar2 włącznie. Systemy przewodów rurowych zgodne z tym dokumentem są przeznaczone do przesyłania zimnej wody do 45 ˚C włącznie i w szczególności w tych zastosowaniach, gdzie szczególne wymagania użytkowe takie jak obciążenia udarowe i fluktuacje ciśnienia są stosowane.

Dla temperatur pomiędzy 25 °C a 45 °C ma zastosowanie Rysunek C.1 niniejszego dokumentu.

W niniejszej części EN 17176 podano zakres wielkości rur i klasy ciśnienia oraz wymagania i zalecenia dotyczące koloru.

UWAGA Nabywca lub opracowujący specyfikację jest odpowiedzialny za wybór w tym zakresie z uwzględnieniem swoich szczególnych wymagań i odpowiednich przepisów krajowych oraz wytycznych instalowania i przepisów technicznych

 

PN-EN 17176-5:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 16-05-2019

Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do przesyłania wody i do podziemnego i nadziemnego odwadniania, kanalizacji i ciśnieniowego nawadniania -- Orientowany nieplastyfikowany poli(chlorek winylu) (PVC-O) -- Część 5: Przydatność systemu do stosowania

Zakres

W niniejszej części EN17176 podano ogólne właściwości systemów przewodów rurowych o ściankach litych z zorientowanego, nieplastyfikowanego poli(chlorku winylu) (PVC-O) przeznaczonych do dostarczania wody oraz ciśnieniowego odwadniania, kanalizacji i nawadniania które mogą byś stosowane w gruncie lub na powierzchni, gdzie są chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Określono również parametry badania dla metod badania powołanych w niniejszej części dokumentu.

UWAGA Niniejszy dokument nie jest przeznaczony do badań systemów przewodów rurowych na miejscu.
W połączeniu z EN 17176-1, EN 17176-2, CEN/TS 17176-3, EN ISO 1452-3 ma zastosowanie do rur z PVC-O, kształtek z PVC-O, ich wzajemnych połączeń oraz połączeń z elementami wykonanymi z innych materiałów polimerowych lub nie polimerowych przeznaczonych do:
a) magistrali wodociągowych i przyłączy posadowionych w gruncie,
b) naziemnego rozprowadzania wody zarówno na zewnątrz budynków jak i wewnątrz,
c) podziemnego i naziemnego, ciśnieniowego odwadniania i kanalizacji
d) podziemnego i naziemnego, ciśnieniowego nawadniania

Połączenia z innych materiałów powinny być zgodne z własnymi normami w odniesieniu do przydatności wymagań wyszczególnionych w niniejszym dokumencie.

Ma zastosowanie do systemów przewodów rurowych przeznaczonych do dostarczania wody o maksymalnie dopuszczalnym ciśnieniem (PFA) do 25 bar włącznie. Systemy przewodów rurowych zgodne z tym dokumentem są przeznaczone do przesyłania zimnej wody do 45 ˚C włącznie i w szczególności w tych zastosowaniach, gdzie szczególne wymagania użytkowe takie jak obciążenia udarowe i fluktuacje ciśnienia są stosowane.

Dla temperatur pomiędzy 25 °C a 45 °C, ma zastosowanie EN 17176-2:2018, Rysunek C.1.

UWAGA Nabywca lub opracowujący specyfikację jest odpowiedzialny za wybór w tym zakresie z uwzględnieniem swoich szczególnych wymagań i odpowiednich przepisów krajowych oraz wytycznych instalowania i przepisów technicznych

 

PN-EN ISO 14851:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 16-05-2019

Oznaczanie całkowitej biodegradacji tlenowej materiałów polimerowych w środowisku wodnym -- Metoda pomiaru zapotrzebowania tlenu w zamkniętym respirometrze

Zakres

W niniejszym dokumencie podano metodę oznaczania stopnia biodegradacji tlenowej materiałów tworzywowych, w tym zawierających dodatki, z wykorzystaniem pomiaru zapotrzebowania tlenu w zamkniętym respirometrze. Badany materiał poddaje się działaniu inokulum z osadu czynnego w środowisku wodnym w warunkach laboratoryjnych.

Jeżeli jako inokulum stosuje się nieprzystosowany osad czynny, to badanie to symuluje procesy biodegradacji występujące w naturalnym środowisku wodnym; a jeżeli jako inokulum wykorzystuje się mieszane lub wcześniej eksponowane inokulum, to metoda ta może być wykorzystana do badania potencjalnej podatności na biodegradację materiału badanego.

Warunki stosowane w niniejszym dokumencie niekoniecznie odpowiadają optymalnym warunkom zapewniającym przebieg maksymalnej biodegradacji, jednak norma jest przeznaczona do oznaczania potencjalnej podatności na biodegradację materiałów polimerowych lub uzyskania informacji o podatności na biodegradację w warunkach naturalnych.

Metoda umożliwia ocenę podatności na biodegradację, co może być potwierdzone poprzez obliczenie bilansu węglowego (opcjonalnie, patrz Załącznik E).

Metodę stosuje się do następujących materiałów:
- Naturalnych i/lub syntetycznych polimerów, kopolimerów lub ich mieszanin.
- Materiałów tworzywowych, które zawierają dodatki, takie jak: plastyfikatory, barwniki
lub inne związki.
- Polimerów rozpuszczalnych w wodzie.
- Materiałów, które w warunkach badania hamują działanie mikroorganizmów obecnych w inokulum. Działanie hamujące można oznaczyć wykorzystując kontrolę procesu spowalniania działania mikroorganizmów lub inną odpowiednią metodę (patrz np. ISO 8192 [2]). Jeżeli badany materiał inhibituje działanie inokulum, można zastosować niższe stężenie, inne inokulum lub inokulum eksponowane wcześniej.

 

PN-EN ISO 15023-2:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 17-05-2019

Tworzywa sztuczne -- Poli(alkohol winylowy) (PVAL) -- Część 2: Oznaczanie właściwości

Zakres

W niniejszym dokumencie określono metody stosowane do oznaczania właściwości poli(alkoholu winylowego), który jest zazwyczaj otrzymywany poprzez hydrolizę poli(octanu winylu) i który zawiera mery alkoholu winylowego i mery octanu winylu. Niniejszy dokument jest stosowany dla poli(alkoholu winylowego) zawierającego od 70 %mol do 100 %mol alkoholu winylowego (stopień hydrolizy).

Dodatkowo do oznaczenia właściwości określonych w ISO 15023-1 (stopień hydrolizy i lepkość roztworu wodnego), niniejszy dokument zawiera wiele innych właściwości, które są powszechnie używane do określania materiałów PVAL (patrz Tablica 1).

 

PN-EN ISO 21306-2:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 17-05-2019

Tworzywa sztuczne -- Poli(chlorek winylu) nieplastyfikowany (PVC-U) do różnych technik formowania – Część 2: Przygotowanie kształtek do badań i oznaczanie właściwości

Zakres

W niniejszym dokumencie określono metody przygotowywania próbek do badań oraz metody badania stosowane do określania właściwości PVC-U do różnych technik formowania. Podano wymagania dotyczące obróbki materiałów testowych i kondycjonowania zarówno materiału testowego przed formowaniem, jak i próbek przed podaniem.

Właściwości wymagane do oznaczania tworzyw termoplastycznych z PVC-U podano w ISO 21306-1. Wszelkie właściwości określa się poprzez zastosowanie odpowiednich metod, o których mowa w niniejszym dokumencie a uzyskane wartości przedstawia się zgodnie z ISO 10350-1.

Wartości określone na podstawie treści niniejszym dokumencie nie muszą być takie same jak w przypadku wartości uzyskanych z wykorzystaniem próbek o innych wymiarach i/lub przygotowanych poprzez zastosowanie innych metod. Wartości uzyskane dla właściwości formy (dla danej formy) pozostają zależne od typu kompozytu, kształtu, metody prowadzonych badań oraz zależności anizotropii. To ostatnie pozostaje zależne od nacięcia wlewów w objętości kompozytu oraz od warunków prowadzenia procesu formowania, na przykład temperatury, ciśnienia oraz prędkości wtrysku. Należy rozważyć przeprowadzenie dalszej obróbki, na przykład kondycjonowania lub wyżarzania.

Historia termiczna oraz naprężenia wewnętrzne próbek mogą wywierać znaczny wpływ na właściwości termiczne i mechaniczne oraz odporność na występowanie pęknięć wywołanych działaniem czynników zewnętrznych, ale mniejszy wpływ na właściwości elektryczne, które pozostają w głównej mierze zależne od składu chemicznego kompozytu.

Aby uzyskać powtarzalne i porównywalne wyniki badań stosuje się metody przygotowania i kondycjonowanie, wymiary próbek i procedury testowe określone w niniejszym dokumencie. Wartości określone niekoniecznie muszą być identyczne z tymi uzyskanymi przy użyciu próbek o różnych wymiarach lub przygotowane przy użyciu różnych procedur.

 

PN-EN ISO 21304-1:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 22-05-2019

Tworzywa sztuczne -- Polietylen o bardzo dużej masie cząsteczkowej (PE-UHMW) do różnych technik formowania -- Część 1: System oznaczenia i podstawa specyfikacji

Zakres

W niniejszym dokumencie określono system oznaczenia tworzyw termoplastycznych PE-UHMW, który może być stosowany jako podstawa specyfikacji.

Dla celów niniejszego dokumentu tworzywa PE-UHMW to tworzywa na bazie polietylenu mające masowy wskaźnik szybkości płynięcia (MFR) mniejszy niż 0,1 g/10 min, mierzony w temperaturze 190 °C pod obciążeniem 21,6 kg.

UWAGA Potwierdzono, że wskaźnik szybkości płynięcia stopu (MVR) jest przydatny do charakteryzowania niektórych materiałów PE-UHMW (np. materiałów rurowych) w warunkach badania 230 ° C / 21,6 kg i średnicy otworu matrycy z 3628 mm ( patrz ISO 21304-2).

Poszczególne rodzaje tworzyw PE-UHMW rozróżnia się między sobą za pomocą systemu klasyfikacji na podstawie odpowiednich poziomów właściwości charakterystycznych:
a) liczby lepkościowej
b) naprężenia przy wydłużeniu
c) udarności z karbem metodą Charpy’ego

oraz informacji dotyczących przewidywanego zastosowania i/lub metody przetwórstwa, istotnych właściwości, dodatków, barwników, napełniaczy oraz materiałów wzmacniających.

Niniejszy system oznanczania stosuje się do wszystkich homopolimerów PE-UHMW oraz kopolimerów etylenu o bardzo dużych masach cząsteczkowych, zawierających masowo mniej niż 50 % innych monomerów 1-olefinowych oraz najwyżej 3 % monomerów nieolefinowych z grupami funkcyjnymi.

Dokument ma zastosowanie w przypadku materiałów gotowych do bezpośredniego zastosowania w postaci proszku, ziaren lub granulatu oraz do materiałów niemodyfikowanych lub modyfikowanych barwnikami, dodatkami, napełniaczami, itd.

Nie przyjmuje się założenia, że tworzywa mające takie samo oznaczenie wykazują takie same właściwości użytkowe. W niniejszym dokumencie nie podano danych technicznych, danych użytkowych lub danych dotyczących warunków przetwórstwa, które mogą być wymagane do określenia materiału do szczególnych zastosowań, i/lub metod przetwórczych.

Jeżeli są wymagane takie dodatkowe właściwości, to należy je oznaczać zgodnie z metodami badań określonymi w ISO 21304-2, jeżeli są odpowiednie.

Aby wytypować tworzywo termoplastyczne do określonego zastosowania lub zapewnić odtwarzalne warunki przetwórstwa, dodatkowe wymagania można podać w bloku danych 5 (patrz 4.1).

 

PN-EN ISO 21306-1:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 22-05-2019

Tworzywa sztuczne -- Poli(chlorek winylu) nieplastyfikowany (PVC-U) do różnych technik formowania -- Część 1: System oznaczenia i podstawa specyfikacji

Zakres

W niniejszym dokumencie ustalono system oznaczenia tworzyw termoplastycznych PVC nieplastyfikowanych, który może stanowić podstawę specyfikacji.

Poszczególne rodzaje tworzyw PVC-U rozróżnia się między sobą za pomocą systemu klasyfikacji na podstawie odpowiednich poziomów właściwości charakterystycznych:
a) temperatury mięknienia Vicata
b) udarności z karbem (metoda Charpy’ego)
c) modułu elastyczności

oraz informacji dotyczących podstawowych właściwości polimeru, przewidywanego stosowania i/lub metody przetwórstwa, istotnych właściwości, dodatków, barwników, napełniaczy oraz materiałów wzmacniających.

Niniejszy dokument ma zastosowanie do wszystkich składów homopolimerów i kopolimerów nieplastyfikowanych, w których zawartość chlorku winylu wynosi co najmniej 50 % wyrażone ułamkiem masowym.

Dokument dotyczy również składów zawierających poli(chlorek winylu) chlorowany oraz zawierających mieszanki jednego lub większej liczby polimerów wymienionych wyżej, pod warunkiem, że całkowita ilość tych polimerów stanowi co najmniej 50 % zawartości polimerów w składzie wyrażone ułamkiem masowym.

Dokument ma zastosowanie w przypadku materiałów gotowych do bezpośredniego zastosowania w postaci proszku, ziaren lub granulatu oraz materiałów niemodyfikowanych lub modyfikowanych barwnikami, dodatkami, napełniaczami, itd.

Niniejszy dokument nie ma zastosowania do tworzyw komórkowych.

Nie przyjmuje się założenia, że materiały o tym samym oznaczeniuwykazują takie same właściwości. W niniejszym dokumencie nie podano danych technicznych, danych użytkowych lub danych dotyczących warunków przetwórstwa, które mogą być wymagane do określenia materiału do szczególnych zastosowań, i/lub metod przetwórczych.

Jeżeli są wymagane dodatkowe właściwości, to należy je oznaczać zgodnie z metodami badań określonymi w ISO 21306-2 niniejszej Normy Międzynarodowej, jeżeli są odpowiednie.
Aby wytypować tworzywo termoplastyczne do określonego zastosowania lub zapewnić odtwarzalne warunki przetwórstwa, w bloku danych 5 (patrz 4.1) można podać dodatkowe wymagania.

 

PN-EN 1519-1:2019-05 - wersja angielska

Data publikacji: 28-05-2019

Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do odprowadzania nieczystości i ścieków (o niskiej i wysokiej temperaturze) wewnątrz konstrukcji budynku -- Polietylen (PE) -- Część 1: Wymagania dotyczące rur, kształtek i systemu

Zakres

W niniejszym dokumencie podano wymagania dotyczące rur z polietylenu (PE) o ściankach litych z gładkimi, wytłaczanymi z tego tworzywa/kompozycji powierzchniami wewnętrznymi i zewnętrznymi ścianek, kształtek i układu do:
- odprowadzania nieczystości i ścieków (niska i wysoka temperatura) wewnątrz budynków (symbol wskazujący obszar zastosowania "B");
- odprowadzania nieczystości i ścieków (niska i wysoka temperatura) zarówno wewnątrz budynków jak i pod nimi (symbol wskazujący obszar zastosowania "BD").

UWAGA 1 Zamierzone stosowanie znajduje odzwierciedlenie w oznakowaniu produktów "B" lub "BD".

UWAGA 2 Do stosowania pod ziemią, w obrębie konstrukcji budynku przeznaczone są wyłącznie elementy oznaczone "BD", o nominalnej sztywności obwodowej co najmniej SN4 o wymiarach równych lub większych niż 75 mm.

Niniejszy dokument ma zastosowanie również do rur i kształtek PE oraz systemu przeznaczonego do następujących celów:
- wentylacji części rurociągu w połączeniu z aplikacjami odprowadzającymi;
- rur deszczowych wewnątrz budynku.

Określa również parametry testu dla metod badań, o których mowa w niniejszej normie.

W niniejszym dokumencie określono zakres nominalnych rozmiarów, asortyment rur i kształtek oraz włączono zalecenia dotyczące kolorów.

UWAGA 3 Obowiązkiem nabywcy lub opracowującego specyfikację jest dokonanie odpowiednich wyborów z tych właściwości ogólnych, biorąc pod uwagę ich szczególne wymagania i wszelkie odpowiednie krajowe przepisy i praktyki instalacyjne lub kody, np. CEN / TR 13801 [1].

UWAGA 4 Rury, kształtki i inne elementy zgodne z dowolnymi normami wyrobów z tworzyw sztucznych wymienionymi w załączniku B mogą być stosowane z rurami i kształtkami zgodnymi z niniejszą Normą Europejską, jeśli ma to zastosowanie.

Jest stosowany do rur i kształtek oznaczonych literą "B", które mają być stosowane wewnątrz budynków i na zewnątrz budynków przymocowanych do ściany.

Ma to zastosowanie do rur i kształtek, oznaczonych "BD", przeznaczonych do stosowania wewnątrz budynków i pod ziemią, obrębie konstrukcji budynku. Niniejsza norma dotyczy rur PE i kształtek o następujących typach:
- płasko –zakończone;
- ze zintegrowanym elastomerowym pierścieniem uszczelniającym;
- do połączeń zgrzewanych doczołowej;
- do połączeń elektrooporowych;
- do połączeń mechanicznych

gdzie kształtki mogą być wytwarzane przez formowanie wtryskowe lub mogą być wytwarzane z rur i / lub kształtek.

UWAGA 5 EN 476 [2] określa ogólne wymagania dotyczące elementów stosowanych w rurociągach odprowadzających, kanalizacyjnych i kanalizacyjnych w systemach grawitacyjnych. Rury i kształtki spełniające te wymagania spełniają w pełni niniejsze wymagania.

UWAGA 6 W celu uzyskania informacji o odporności chemicznej PE wytyczne podano w ISO / TR 10358 [3] oraz w przypadku materiałów gumowych w ISO 7620 [4].

 

 


Zestawienie zostało opracowane przez Redakcję Tworzywa.org
na podstawie ogólnodostępnych informacji publikowanych przez PKN